Panika z 1837 r. była okresem kryzysu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych pod przewodnictwem Martina Van Burena; Przyczyna tego kryzysu finansowego została powiązana z różnymi przyczynami przez różnych badaczy, w tym zmiany w polityce bankowej na poziomie federalnym i bańki na rynku nieruchomości. Bańka na rynku nieruchomości spowodowana jest przez banki, które zwiększają kredyt dla osób fizycznych który chciał rozwinąć nowo dostępną ziemię na zachodzie. Chociaż Van Buren służył jako prezydent podczas paniki w 1837 roku, jego poprzednik, Andrew Jackson, był prawdopodobnie odpowiedzialny za wydarzenia, które wywołały kryzys, ponieważ pozbył się funduszy z banku federalnego i rozdał te pieniądze mniejszym bankom państwowym, które miały mniej ścisły kredyt polityki prowadzące do bańki na rynku nieruchomości.
Chociaż panika z 1837 r. miała miejsce, zanim istniała nowoczesna technologia, a niewolnictwo nadal stanowiło dużą część amerykańskiej gospodarki, jest to przykład kryzysu finansowego wywołanego bańką na rynku nieruchomości podobną do kryzysu finansowego z 2007 r. Dostępność łatwych kredytów doprowadziła do dramatycznego wzrostu cen takich rzeczy, jak ziemia, bawełna i niewolnicy. Polityka Jacksona pozwoliła także wielu bankom wydawać prywatne banknoty, co dodatkowo komplikowało sytuację finansową, która ostatecznie doprowadziła do dramatycznego krachu.
