Po wybuchu rebelii na Kubie w 1895 roku, wojna hiszpańsko-amerykańska rozpoczęła się, gdy doniesienia o brutalnej taktyce wojskowej Hiszpanii doprowadziły do publicznego protestu w Stanach Zjednoczonych. Zniszczenie amerykańskiego pancernika, USS Maine i rezolucja rządu Stanów Zjednoczonych, by zahamować hiszpańską okupację, wywołały dalszy konflikt.
Podczas buntu kubańskiego wojska hiszpańskie schwytały oskarżonych rebeliantów i uwięziły ich w obozach koncentracyjnych; choroby i głód spustoszyły ponad 200 000 ludzi. Amerykańscy dziennikarze opublikowali sensacyjne historie o złośliwym traktowaniu i egzekucjach, budząc publiczność przeciwko hiszpańskiej tyranii. W lutym 1898 roku pisarz William Randolph Hearst podżegał do większego oburzenia, publikując prywatny list napisany przez hiszpańskiego ambasadora, który ostro skrytykował prezydenta McKinleya.
Kilka dni później zatonięcie USS Maine w porcie w Hawanie pochłonęło 260 istnień ludzkich, a brak wyjaśnienia lub winy za wybuch spowodował, że Amerykanie wierzyli, że Hiszpanie są odpowiedzialni. Pomimo prób zawieszenia broni rząd USA nie zgodził się z hiszpańskimi planami przyznania ograniczonej suwerenności na Kubie. Na początku kwietnia 1898 r. Kongres USA odpowiedział rezolucją popierającą całkowitą niepodległość Kuby i oświadczył, że rząd USA ma prawo nadzorować wycofanie się Hiszpanii z kraju, jeśli to konieczne. 24 kwietnia Hiszpanie wypowiedzieli wojnę, a amerykańska deklaracja została wydana następnego dnia.
