Martin Luther King Jr. był dobrym przywódcą, ponieważ znał przyczynę, o którą walczył, swoje umiejętności komunikacyjne i jego przykład w przeżywaniu zasad, które wymyślił. Inne cechy przywództwa obejmowały jego gotowość poświęcić i jego wiarę w ludzi, którzy pracowali razem z nim
Martin Luther King miał jasne pojęcie o co walczył. Nie wstąpił do Ruchu Praw Obywatelskich jako ten, który po prostu skacze na modłę, ale przyłączył się do walki o zestaw zasad, w które wierzył. Był także żywym przykładem tego, czego nauczał. Na przykład, żył zgodnie z zasadą niestosowania przemocy, odmawiając zaangażowania się w brutalne działania przeciwko swoim prześladowcom. Ponieważ żył tym, czego nauczał, jego przesłanie było bardziej wiarygodne dla jego zwolenników, co z kolei umocniło jego reputację dobrego przywódcy.
Zdolność króla do przekazania swojego przesłania wyraźnie dała jego wyznawcom dobrze określoną wizję tego, o co walczą, a wybór, by objąć cierpienie spowodowane przez tych, którzy mu się sprzeciwili, wykazał jego zaangażowanie w swoje wierzenia w oczach swoich naśladowców. Zachęcał swoich wielbicieli do współpracy z nim, co spersonalizowało ich sprawę.
