W dzisiejszych czasach wieniec jest symbolem wiecznego życia i wzrostu, który jest często kojarzony z Bożym Narodzeniem. W całej historii wieniec był jednak używany jako symbol z wieloma innymi znaczenia.
Termin "wieniec" jest powszechnie używany do opisu asortymentu liści, gałązek, kwiatów i owoców, które tworzą pierścień. Zwykle wykonane z roślin zimozielonych wieńce są symbolem wieczności.
Starożytni Etruskowie używali wieńców ze złota lub innych metali szlachetnych jako symbolu mocy. Władcy etruscy nosili wieńce jako korony, a symbolika mocy wieńca trwała w starożytności grecko-rzymskiej. W starożytnej Grecji wieniec był również ważnym symbolem płodności, a wieniec żniwny był świętym amuletem dla rolników i ich rodzin.
Wianek na żniwo jest popularnym symbolem w nowoczesnej Polsce, gdzie jest centralnym elementem Święta Żniw. Inne nowoczesne kraje, które używają wieńców do świętowania zbiorów, to Węgry, Ukraina i inne kraje Europy Wschodniej.
Powiązanie wieńca z Bożym Narodzeniem pochodzi z XVI wieku, kiedy to luteranie w Niemczech zaczęli używać go jako symbolu Adwentu. Wieniec adwentowy ma okrągły kształt, który przedstawia Boga bez początku i końca.
