Palnik Bunsena jest urządzeniem służącym do ogrzewania w warunkach laboratoryjnych. Ten aparat działa poprzez regulację wielkości płomienia poprzez mieszanie gazu i powietrza w odpowiednich ilościach.
Palnik Bunsena został stworzony przez naukowca Roberta Bunsena na Uniwersytecie w Heidelbergu w 1855 roku. To urządzenie zwykle wykorzystuje jako paliwo butan lub propan. Najciekawszym płomieniem palnika Bunsena jest pomarańczowo-żółty płomień, który ma temperaturę około 300 stopni Fahrenheita, podczas gdy najgorętszym płomieniem jest niebieski płomień, który płonie w temperaturze około 700 stopni Celsjusza. Niebieski płomień wyróżnia się niebieskim trójkątem znajdującym się w środku płomienia.
