Kryzyl obniżający temperaturę oznacza zmianę temperatury krzepnięcia czystego rozpuszczalnika w stosunku do rozpuszczalnika w roztworze. W równaniu ΔT = Kf m i, gdzie i jest współczynnikiem van't Hoffa, Kf reprezentuje stałą depresji punktu krzepnięcia mórz, zwaną także stałą krioskopową.
Zmiana temperatury krzepnięcia czystego rozpuszczalnika w stosunku do jego roztworu jest obliczana za pomocą dwóch stałych. Są one mnożone przez molowość roztworu w molach na kilogram. W odpowiednim równaniu, ΔT reprezentuje zmianę temperatury krzepnięcia czystego rozpuszczalnika od temperatury roztworu, a m oznacza stężenie molowe roztworu.
Ta koncepcja jest łatwa do udowodnienia na przykładzie. Wziąć roztwór 1,6 g naftalenu rozpuszczonego w 20 g benzenu. Temperatura krzepnięcia czystego benzenu wynosi 5,5 stopni Celsjusza, a temperatura mieszaniny wynosi 2,8 stopnia Celsjusza. Możliwe jest zatem obliczenie Kf roztworu w następujący sposób:
ΔT wynosi 5,5 - 2,8 = 2,7 stopnia Celsjusza.
Moli naftalenu w roztworze = (1,6) (1/128) = 0,0125.
Dlatego molowość roztworu wynosi 0,0125 mola /0,02 kg = 0,625 m.
Zgodnie z równaniem 2,7 = (Kf) (0,625 m); dlatego Kf = (2.7) /(0.625).
W tym przykładzie stała depresji dla punktu zamarzania dla roztworu wynosi 4,3 stopnia Celsjusza /m.
