Wydajność izotropowa jest miarą strat energii w systemie. Ponieważ proces izentropowy jest wyidealizowanym procesem, który zachodzi bez zmiany entropii, efektywność izentryczna jest często używana do porównywania strat w rzeczywistym świecie z wyidealizowany proces.
Rzeczywista wydajność urządzenia jest zawsze mniejsza niż efektywność izotropowa. Przykładami urządzeń, dla których często obliczane są sprawności izotropowe, są turbiny, sprężarki, dysze i pompy.
Isentropowa wydajność turbiny to stosunek rzeczywistej pracy do maksymalnej pracy teoretycznej na przepływ masowy. W przypadku sprężarek wydajność izentropowa jest to stosunek minimalnej pracy teoretycznej do sprężarki do rzeczywistej pracy na masowy przepływ.
Typowa turbina izotropowa i wydajność sprężarek wynoszą od 70 do 90 procent, w zależności od projektu i wielkości. Wydajność izotropowa dyszy wynosi zazwyczaj ponad 90 procent i może osiągnąć ponad 95 procent.
Wiele urządzeń obejmuje szereg indywidualnych procesów, z których każdy jest często analizowany pod kątem efektywności izotropowej. Na przykład wiele różnych sprawności izotropowych stanowi wydajność cyklu silnika spalinowego, takiego jak silnik tłokowy wewnętrznego spalania lub silnik turbogazowy. Te indywidualne wydajności obejmują procesy sprężania i rozprężania, a także przepływ wlotowy i wylotowy przez porty lub dysze. Zwiększając izentropową wydajność każdego z tych procesów, projektanci dążą do poprawy ogólnej wydajności silnika.
