Fabuła "Kuglarza Matki Bożej", zwana także "Le Jongleur de Notre Dame" i "Żonglerka z Notre Dame", dotyczy ulicznego żonglera, który nawrócił się na mnisie. Nie mając żadnego innego daru do ofiarowania, występuje przed figurą Matki Boskiej. Inni mnisi oskarżają go o bluźnierstwo, dopóki statua się nie obudzi, zstąpi z ołtarza i błogosławi żonglera.
Początek opowieści opisuje trudne życie żonglera, który wędruje od miasta do miasta, często głodny i wystawiony na działanie żywiołów. Spotyka mnicha, który zapewnia go, że powołanie mnicha jest największe na świecie. Żongler staje się mnichem, ale wkrótce staje się przygnębiony, ponieważ czuje, że nie posiada umiejętności niezbędnych do właściwego czczenia Najświętszej Maryi Panny. Smutek żonglera pogłębia się, aż pewnego ranka budzi się i radośnie wchodzi do kaplicy sam na sam i pozostaje dłużej niż godzinę. Każdego dnia żongler spędza czas samotnie w kaplicy i wyłania się odświeżony. Pewnego dnia przeor klasztoru i dwóch braci wchodzi do kaplicy, aby zobaczyć, co robi żongler, i łapią go, żonglując przed posągiem. Chociaż początkowo myślą, że jest to świętokradztwo, kiedy zdają sobie sprawę, że jest błogosławiony, kłaniają się na podłogę.
"Le Jongleur de Notre Dame" został opublikowany po raz pierwszy w 1892 roku. W 1921 roku Anatole France otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.
