Innym terminem "ceny równowagi" w ekonomii jest "cena rynkowa", która jest ceną, przy której rynek osiąga równowagę pod względem podaży i popytu. Kiedy rynek osiąga cenę rozliczeniową, nie generuje nadwyżki ani niedoborów.
W idealnym modelu ekonomicznym, w którym występuje konkurencja i nie występują żadne niepowodzenia rynkowe, cena rozliczana rynkowo symbolizuje równowagę, w której istnieje efektywna alokacja zasobów. Cena rozliczenia rynkowego może być również przedstawiona graficznie za pomocą wykresu podaży i popytu. Cena rozliczenia rynkowego jest osiągnięta w punkcie przecięcia się krzywych podaży i popytu.
Na rynku cena, która jest nigdzie poza przecięciem krzywych podaży i popytu, nie może być uznawana za punkt rozliczeniowy lub równowagę rynkową. Gdy cena jest zbyt wysoka, podaż towarów przekracza popyt generowany przez rynek, co powoduje nadwyżkę podaży. Odwrotność jest prawdą w cenie niższej niż cena rozliczeniowa rynku. W tym punkcie cenowym popyt przewyższa podaż, powodując niedobór. Oba scenariusze generują presję na cenę rynkową, powodując jej spadek lub wzrost do osiągnięcia równowagi.
