W psychologii kształcenie jest formą treningu zachowania, w którym wzmacnianie jest podawane dla coraz bliższych przybliżeń pożądanego zachowania celu. Kształtowanie jest również znane jako metoda kolejnych przybliżeń. Behaviorist B.F. Skinner wykorzystał kształtowanie jako technikę w eksperymentach testujących zasady uwarunkowań operanta.
Kształtowanie jest stosowane w warunkowaniu operantem, techniką modyfikacji zachowania opracowaną przez B.F. Skinnera. W warunkowaniu operacyjnym wzmocnienie i kara służą do zmiany zachowania.
Uwarunkowanie operantowe wykorzystuje pozytywne i negatywne wzmocnienie oraz pozytywną i negatywną karę do modyfikowania zachowania poprzez jego konsekwencje. Pozytywne wzmocnienie zapewnia przyjemną lub pożądaną nagrodę, podczas gdy negatywne wzmocnienie zabiera coś przyjemnego. Pozytywna kara powoduje nieprzyjemne bodźce w odpowiedzi na niepożądane zachowanie. Kara negatywna zabiera przyjemną lub pożądaną rzecz.
Aby przetestować swoje teorie, że wszystkie ludzkie i zwierzęce zachowanie można wyjaśnić jako naukową reakcję na określone konsekwencje, Skinner opracował urządzenie do empirycznego testowania behawioryzmu i udowodnienia związku między działaniem a konsekwencją. Urządzenie to, znane jako pudełko Skinnera, odizolowało gołębie i szczury od zewnętrznych bodźców i pozostawiono je do zrobienia tylko jednej lub dwóch prostych odpowiedzi. Korzystając z pudełka Skinnera, gołębie i szczury zostały pozytywnie i negatywnie wzmocnione pod kątem określonych zachowań.
Jednym z najsławniejszych zastosowań Skinnera w pudełku Skinnera było kształtowanie szczurów, aby wcisnąć dźwignię w zamian za ser.
