Niektóre z najważniejszych tematów "Rywalizujących" mają związek z sztucznością, miłością, zalotnością i głupotą. W szczególności Sheridan dotyka wątków, że sztuczka jest nieskuteczna, że prawdziwa miłość i zaloty często są sprzeczne, i że wszystkie postacie działają głupio pomimo swojej inteligencji. Ponadto wiele postaci służy jako symbole grup społecznych.
Sztuczność jest widoczna w całej grze. Początkowo żadna z postaci nie przedstawia się tak, jakimi naprawdę są. Jack, główny bohater, maskarada jako chorąży, kiedy nie jest naprawdę biedny, aby zdobyć miłość Lydii. Pani Malaprop pieprzy swoje słownictwo z imponującymi słowami, aby wyglądać bardziej kulturalnie. Jednak wszystkie te sztuczki są ostatecznie ujawnione; Jack jest ostatecznie zmuszony do przyznania się do swojej prawdziwej tożsamości, a niewłaściwe użycie pani Malaprop z tych słów, które zatrudnia, ujawnia jej niekulturalny charakter.
Zarówno aranżowane małżeństwa, jak i prawdziwa miłość pojawiają się w tej grze. Kapitan Jack jest zakochany w Lydii i aktywnie ją osądza. Jednak gdy jego ojciec proponuje zaaranżowane małżeństwo, Jack buntuje się przeciwko tej konwencjonalnej drodze, mimo że jego narzeczona jest w rzeczywistości Lidią. Odmowa przyjęcia przez Jacka zaaranżowanego małżeństwa ojca i skrajne środki, do których musi się udać, aby zdobyć uwagę Lydii i wyróżniać się spośród innych zalotników, pokazują, jak absurdalny jest system zalotów, kontrastujący z prostotą prawdziwej miłości.
Temat głupoty jest widoczny we wszystkich postaciach w całej grze. Sheridan tworzy postacie, które są skomplikowane i wykonane, ale jednocześnie często wydają się głupie. Na przykład Lydia wydaje się inteligentna i dobrze znana. Jednak jest tak w swoich sentymentalnych i romantycznych powieściach, że prawie podchodzi do dżentelmena, który ma wszystkie cechy, których normalnie by się chciało, tylko dlatego, że nie przypomina biednych zalotników swoich powieści.
Wiele postaci, mimo że same w sobie są skomplikowane, często reprezentują całe klasy społeczne w tamtych czasach. Pani Malaprop, na przykład, reprezentuje całą klasę prowincjonalnych ludzi, którzy próbują naśladować bogatych.
