Beowulf to wiersz napisany przez nieznanego anglo-saksońskiego poetę około 700 roku ne, i opowiada historię wojownika Beowulfa, który podróżuje do Danii z małą grupą mężczyzn, by walczyć z "demonem" Grendelem . Grendel atakuje królestwo króla Hrothgara każdej nocy przez wiele lat po tym, jak hałas z imprezy doprowadza go do szału. Hrothgar pokazał kiedyś ojcu Beowulfa, więc Beowulf prosi o spłatę Hrothgara, pokonując Grendela.
Po przybyciu Beowulfa i jego kompanii, Hrothgar rzuca im wielką ucztę, na której wzrastają napięcia między Beowulfem i Unferthem, Duńczykiem w obecności. Beowulf opisuje niektóre z jego osiągnięć, podnosząc na duchu ludzi, którzy imprezują przez całą noc. Zakłopotany hałasem, Grendel pojawia się i walczy z nieuzbrojonym Beowulfem. Beowulf jest silniejszy i bardziej zdolny do walki, i odrzuca Grendela po oderwaniu jego ręki i zapewnieniu mu śmierci. Hrothgar nagradza Beowulfa i następnego wieczoru rzuca mu kolejną imprezę.
Grendel wraca do swojego gniazda, by umrzeć, a jego matka jest oburzona jego śmiercią. Zemści się, zabijając doradcę Hrothgara, Aeschere. Beowulf śledzi ją i zabija za pomocą miecza olbrzyma. Odnajduje zwłoki Grendela i dekapituje je, przynosząc je Hrothgarowi. Beowulf wraca do swojej ojczyzny, Geatsa, i przekazuje większość swoich dochodów królowi Hygelacowi.
Wiele lat później, po śmierci Hygelaca w bitwie, Beowulf zostaje królem Geatów i rządzi krajem przez 50 lat. Kiedy jest stary, jego ziemia jest nękana przez smoka, więc postanawia z nim walczyć. Zabija smoka, ale dopiero po tym, jak smok ugryzł go, zapewniając jego śmierć. Jego ludzie grzebią go w taczku z widokiem na morze i wypełniają taczkę wielkim skarbem.