Teoria podstawowych potrzeb Williama Schutza to teoria relacji międzyludzkich, która koncentruje się na trzech najważniejszych potrzebach interpersonalnych, z którymi łączy się większość ludzi: potrzeba kontroli, integracji i uczucia lub otwartości. Nazwa techniczna tego teoria to fundamentalna orientacja międzyludzkich relacji.
Schutz był amerykańskim psychologiem, który pierwszy opublikował tę teorię w 1958 roku w książce "FIRO: A Three Dimensional Theory of Interpersonal Behavior". Zgodnie z tą teorią, te trzy potrzeby wymiarów relacji międzyludzkich są wystarczające do wyjaśnienia większości interakcji między ludźmi. Co więcej, teoria mówi, że ludzie zwykle wchodzą w relacje z innymi, aby spełnić te podstawowe potrzeby.
Potrzeba włączenia odnosi się do pragnienia osoby, aby być rozpoznawanym przez innych poprzez interakcje międzyludzkie i czuć się aktywnym uczestnikiem tych relacji. Według Schutza jest to najbardziej podstawowa z trzech potrzeb i jest niezbędna do zdrowego życia. Potrzeba kontroli jest kolejnym poziomem, który odnosi się do pragnienia osoby, aby poczuć się tak, jakby miało wpływ na ich społeczną sferę. Ostatnim poziomem jest potrzeba otwartości lub uczucia, które jest pragnieniem bycia lubianym lub kochanym przez innych. Schutz twierdzi, że ludzie często czują się wyobcowani ze swojego otoczenia, gdy ta potrzeba nie jest właściwie spełniona.