Związek polarny to cząsteczka o geometrycznym układzie jednej strony niosącej ładunek dodatni, a druga strona o ładunku ujemnym. Przykładami związków polarnych są woda, amoniak, dwutlenek siarki i siarkowodór.
W chemii polaryzacja wpływa na wiele właściwości fizycznych, w tym na rozpuszczalność, napięcie powierzchniowe oraz temperatury wrzenia i topnienia. Naukowcy używają polaryzacji, aby określić, czy cząsteczki mogą się mieszać, aby stać się rozwiązaniem. Związki polarne mieszają się ze sobą tworząc roztwory. Związki niepolarne również mieszają się ze sobą, ale związki polarne i niepolarne nie mieszają się razem, tworząc roztwór.
Polaryzacja w cząsteczkach jest tworzona przez polarne wiązania kowalencyjne, w których dwa atomy współdzielą elektrony w celu wypełnienia ich odpowiednich orbit walencyjnych, tworząc ładunek dodatni po stronie przeciwnej do elektronów i ładunek ujemny po stronie elektronów. W wodzie na przykład atom tlenu dzieli elektrony z dwoma atomami wodoru. Elektrony początkowo należące do atomów wodoru są przyciągane w kierunku atomu tlenu, tworząc ładunek dodatni, ponieważ protony z atomów wodoru są najbardziej skierowaną na zewnątrz częścią cząsteczki po tej stronie. Atom tlenu po drugiej stronie cząsteczki niesie ładunek ujemny, ponieważ dwa dodatkowe elektrony są przyciągane w jej kierunku, tworząc wiązania kowalencyjne.
