"Mieszkała wśród upartych dróg" to narracyjny wiersz Williama Wordswortha upamiętniającego życie kobiety o imieniu Lucy. Nie wiadomo, czy Lucy była prawdziwą osobą, ale jest powracającym postać w dziele Wordswortha, pojawiająca się jako główny temat w czterech innych jego wierszach: "Trzy lata, które wyrosły w słońcu i pod prysznicem", "Sen, który zrobił mój duch pieczęć", "Podróżowałem wśród nieznanych mężczyzn" i "Dziwne pasje męki" Czy znam? " "Mieszkała wśród Untrodden Ways" została napisana w 1798 i opublikowana w 1800 roku w ramach "Lyrical Ballads", zbiorowej kolekcji poetyckiej udostępnionej Samuelowi Taylorowi Coleridge'owi.
Radząc sobie z tematami śmierci i cnoty, wiersz ubolewa nad sposobem, w jaki dobrzy ludzie zwykle pozostają niezauważeni lub niedoceniani w życiu, a nawet przedwczesną śmiercią. Z elegijną jakością Wordsworth kończy wiersz z wyrazem własnej żałości, zauważając, jak mało, ale nawet zdaje sobie sprawę z jej nieobecności.
Trzy zwrotki wiersza mają zmienny wzór metryczny, w dużej mierze na przemian z tetrametrem iambic i iambic.
Schemat rymowania jest zgodny z regularnym wzorem abab, cdcd, efef, z tym wyjątkiem, że końcowe sylaby piątej i siódmej linii ("kamień" i "jeden") są rymowaniami wizualnymi lub "oczyma".
