Traktat gandyjski zakończył wojnę 1812 roku. 24 grudnia 1815 roku, podpisany przez przedstawicieli rządów brytyjskich i amerykańskich, traktat przywrócił wszystkie podbite terytorium swoim pierwotnym właścicielom i ustanowił prowizji za ustalenie granic między terytoriami amerykańskimi i brytyjskimi.
Prezydent James Madison rozpoczął wojnę 1812 roku z trzech głównych powodów: brytyjskie poparcie dla indiańskich nalotów w regionie Wielkich Jezior, ekonomiczna blokada Francji i tradycja impresji, w której Brytyjczycy zmuszą amerykańskich żeglarzy do przyłączenia się do Royal Navy. Traktat z Gandawy, którego Senat USA ratyfikował jednogłośnie 16 lutego 1815 r., Nie rozwiązał żadnego z tych problemów.
Jednak w czasie wojny amerykańskie wojsko pokonało wiele plemion Indian amerykańskich, zmniejszając ich siłę, a Traktat Gandawy wprowadził jedynie niejasne obietnice dla rdzennych Amerykanów, których Brytyjczycy nie egzekwowali. Pod koniec wojny Brytyjczycy przestali się zachwycać, czyniąc jedną z przyczyn wojny. Mimo, że wojna nie przyniosła żadnych silnych zysków dla żadnej ze stron, zakończyła ona amerykańskie ambicje dotyczące nowej ziemi w Kanadzie i ustanowiła pokojowe stosunki między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią, które trwały do 2014 r.
