Skrobia zapewnia długoterminowe magazynowanie energii dla roślin. Energia dla roślin leży w glukozie cząsteczki cukru. Glukoza, która nie jest natychmiast używana, może być przechowywana w korzeniach i nasionach jako zwinięta w rozgałęzienie cząsteczka nazywana skrobią.
Skrobia to polisacharyd, który w rzeczywistości składa się z dwóch rodzajów cząsteczek: amylopektyny i amylozy. Amylopektyna składa się z rozgałęzionych cząsteczek glukozy połączonych ze sobą, podczas gdy amyloza jest bardziej liniowa. Polisacharydy są dobrymi cząsteczkami magazynującymi energię, ponieważ można je łatwo rozpaść i są bardziej zwarte niż cząsteczki glukozy.
Pojedyncza cząsteczka skrobi, w zależności od rodzaju skrobi, może zawierać 500 lub nawet kilkaset tysięcy cząsteczek glukozy. Kiedy dla energii potrzebna jest glukoza, roślina wykorzystuje enzymy do rozbicia skrobi na jej cząsteczki glukozy.
