Wilgoć wytrąca się z atmosfery głównie jako trzy rodzaje deszczu: konwekcyjny, stratograficzny i orograficzny. W każdym przypadku ciepłe, wilgotne powietrze jest podnoszone i zawieszane, aż osiągnie nasycenie, a następnie wyładowuje zawartość wody w postaci deszczu.
Konwekcyjny deszcz jest najprostszą formą i występuje głównie w regionach tropikalnych. W układzie konwekcyjnym woda wyparowuje z powierzchni oceanu i jeziora, unosi się w powietrzu przez zwykłą konwekcję i opada, gdy powietrze jest nasycone. Fronty konwekcyjne są zwykle zlokalizowane i ograniczone w zakresie poziomym.
Stratiform deszcz pojawia się, gdy wilgotny, ciepły front napotyka chłodniejsze, suchsze powietrze. Chłodne powietrze jest gęstsze od ciepłego frontu, więc podgrzewa się pod ciepłym powietrzem i doprowadza je na większą wysokość. Następnie, jeśli warunki są odpowiednie dla opadów, ciepła masa się rozładuje.
Deszcz orograficzny napędzany jest procesem bardzo podobnym do stratiformalnego deszczu, ale z deszczowymi chmurami wznoszącymi się nad górami, zamiast przesuwać się nad chłodnym powietrzem. Typowy orograficzny deszcz zaczyna się nad oceanem jako komórka konwekcyjna, porusza się w kierunku lądu i nagle zostaje podniesiony przez przybrzeżne pasmo gór. Systemy orograficzne zazwyczaj opuszczają wilgoć wkrótce po lądowaniu i rzadko mają energię do przeniknięcia głęboko w głąb lądu. To pozbawia wewnętrzne obszary deszczu i tworzy pustynie z cieniami deszczu, takie jak Atacama.
