W terminologii naukowej słowo kontrola oznacza stworzenie grupy, która doświadcza takich samych warunków jak grupa testowa podczas badania, bez narażania się na czynnik doświadczalny lub traktowanie, którym jest grupa testowa. W ten sposób naukowcy mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo, że zewnętrzny czynnik wywoła wyniki eksperymentu, którego doświadczają.
Podczas przeprowadzania testów naukowych naukowcy nie mogą zapobiec wpływowi innych czynników na ich wyniki. Mogą jednak użyć grupy kontrolnej, aby lepiej zrozumieć te czynniki. Jest to szczególnie ważne podczas studiowania leków i metod leczenia, ponieważ fizjologia badanych osób może wpływać na wyniki.
W związku z tym naukowcy muszą stworzyć dwie grupy osób o podobnych cechach, testowanych w tym samym środowisku w celu pomiaru wpływów zewnętrznych i przeanalizowania ich wraz z potencjalnymi skutkami leczenia. Na przykład, podczas testowania leków na cukrzycę, mogą chcieć mieć osoby w tym samym wieku, wadze i ogólny stan zdrowia, aby upewnić się, że takie czynniki nie wpływają na efekty leczenia. Jeśli zauważalne są różnice między tymi dwiema grupami, istnieje ryzyko, że lek stworzy różnicę.
Używając czynników kontrolnych, naukowcy są w stanie zapewnić, że testy są uczciwe. Innym przykładem może być wykonanie ciasta, które różni się tylko pod względem jednego składnika, aby sprawdzić, czy wywołuje reakcję alergiczną. Jeśli naukowcy nie zachowają wszystkich innych składników tak samo, próbując udowodnić, że składnik, na którym się koncentrują, wywołuje reakcję, nie potrafią rzetelnie powiedzieć, jaka jest przyczyna.
