Kwas siarkowy najczęściej powstaje w procesie kontaktowym, wyjaśnia HowStuffWorks. Siarka jest spalana z wytworzeniem dwutlenku siarki, który następnie utlenia się dalej do trójtlenku siarki. Trójtlenek siarki dodaje się do kwasu siarkowego w celu wytworzenia kwasu disiarkowego, który następnie rozcieńcza się wodą, aby uzyskać pożądane stężenie kwasu siarkowego.
W procesie kontaktowym siarka jest najpierw łączona z tlenem poprzez spalanie ich razem w celu utworzenia dwutlenku siarki. Po oczyszczeniu utworzonego dwutlenku siarki łączy się go z nadmiarem tlenu w wysokich temperaturach w obecności katalizatora, takiego jak wanad, w celu wytworzenia trójtlenku siarki. Chociaż teoretycznie możliwe jest rozpuszczenie trójtlenku siarki w wodzie w celu uzyskania kwasu siarkowego, niepraktyczne jest stosowanie go przy wytwarzaniu kwasu, ponieważ reakcja jest egzotermiczna, a wydzielane ciepło powoduje, że kwas zamienia się w parę, zamiast zbierania w postaci cieczy. . Jeśli trójtlenek siarki łączy się z wodą w celu wytworzenia par kwasu siarkowego, wymagany jest dodatkowy etap kondensacji w celu przekształcenia par w ciekły kwas siarkowy. Zamiast rozpuszczania go w wodzie, trójtlenek siarki łączy się z kwasem siarkowym z wytworzeniem oleum, który jest również znany jako dymiący kwas siarkowy lub kwas disiarczkowy. Oleum reaguje z wodą, aby wytworzyć kwas siarkowy o pożądanej sile.
