Po migracji do Ameryki Północnej około 11 000 lat temu rdzenni amerykanie wyhodowali kukurydzę, kukurydzę, fasolę i dynię. Polowali, budowali domy z gałęzi i skór zwierzęcych, praktykowali plemienne religie, lubili muzykę i taniec, i wykorzystali historie, by przekazać swoją kulturę i historię.
Po przybyciu do Ameryki Północnej, rdzenni mieszkańcy Ameryki prosperowali i żyli spokojnie do około 15 wieku, kiedy przybyli europejscy osadnicy. Kobiety zajmowały się uprawami, podczas gdy mężczyźni polowali i gromadzili się. Niektóre plemiona indiańskie, takie jak Hopi, odwróciły role płciowe, a kobiety były odpowiedzialne za budowanie domów i ludzi, których zadaniem było tkactwo. Historycy doceniają rdzennych Amerykanów wymyślając syrop klonowy, hamaki i kajaki oraz wymyślając i grając lacrosse. Narażeni na choroby, na które nie mieli oporu, zaczęli wymierać, aw niektórych przypadkach łatwo byli podbijani.
Chociaż ich wierzenia religijne i praktyki nie były w żaden sposób chrześcijańskie, wiele plemion przyjęło chrześcijaństwo, ponieważ więcej Europejczyków osiedliło się na ich ziemiach. Mohegan Samsom Occom, na przykład, był jednym z wielu, którzy zgłosili się na ochotnika do życia z białymi chrześcijanami, porzucili swoje pierwotne wartości i przekonania i powrócili do dawnego plemienia jako misjonarze. Wielu rdzennych Amerykanów zostało zmuszonych do konwersji lub ryzykowania utraty swojej ziemi lub życia.
Dla zabawy wielu rodowitych Amerykanów grało muzykę, śpiewało i tańczyło. Wykonali instrumenty z tykw i pokrytych talerzami zwierzęcą skórą, by zrobić perkusję. Była to także kultura z bogatą tradycją opowiadania historii. Plemiona wykorzystywały historie do przekazania swojej historii i utrzymania jej przy życiu. Wykorzystywali historie, by nagrywać swoją kulturę i dzielić się magicznymi opowieściami, które wyjaśniały większe prawdy i naturalne wydarzenia, takie jak zaćmienia lub trzęsienia ziemi.
