Okulary rentgenowskie to nowość lub produkt gag, które nie działają. Pojawiły się w latach czterdziestych XX w., gdy maszyna do prześwietlania stawała się widoczna.
W 1895 r. niemiecki naukowiec Wilhelm Conrad Rontgen odkrył przypadkowo rentgen. Późniejsze eksperymenty ujawniły, że promieniowanie rentgenowskie może przeniknąć do ludzkiego ciała, jak również innych obiektów o znacznej masie. Rontgen zdobył nagrodę Nobla za wkład promieniowania X w medycynie.
Od lat 1930 do 1950, sklepy obuwnicze wyposażano w lunety, które wykorzystywały promieniowanie rentgenowskie, aby klienci mogli zobaczyć ich stopy. Inne produkty, które wykorzystywały publiczną fascynację promieniami X, były "cudowną rurą", rurką z ukrytym piórem w środku, więc gdy ktoś spojrzał przez otwór na jednym końcu z rurką skierowaną na ich rękę, okazało się, że oglądali kości. Okulary rentgenowskie zostały wyprodukowane przez firmę Adams w latach 40. XX wieku i były wykonane z plastiku i tektury.
