Pięciochlorek fosforu, który ma wzór chemiczny PCl5, jest cząsteczką niepolarną. Geometria molekularna pentachlorku fosforu jest symetryczna, co neutralizuje dipole wiązań cząsteczki, czyniąc ją niepolarny.
Jednym ze sposobów scharakteryzowania związków molekularnych jest ich polarność, która jest fizyczną własnością materii. Polaryzacja wpływa na inne fizyczne cechy cząsteczki i wskazuje na ilość i rodzaje wiązań kowalencyjnych, które utrzymują związek razem. Dwa rodzaje wiązania kowalencyjnego, które mogą występować w związku cząsteczkowym, to polarne i niepolarne wiązania. Wiązanie polarne powstaje, gdy atomy wchodzące w skład cząsteczki mają asymetryczny rozkład elektronów w wiązaniach. Tworzy to przeciwstawne cząstkowe ładunki, które po rozdzieleniu wytwarzają dipol, który daje polarny związek molekularny. Istnieją dwie kategorie niepolarnych cząsteczek: związki o zerowych lub prawie zerowych momentach dipolowych i związki o wiązaniach polarnych, ale o symetrycznym układzie cząsteczkowym.
Pentachlorek fosforu jest wysoce reaktywnym kowalencyjnym chlorkiem fosforu pierwiastkowego. Cząsteczka ma 40 elektronów walencyjnych, które dzielą jeden atom fosforu i pięć atomów chloru. 10 elektronów otaczających centralny atom fosforu, tworzy pięć wiązań z atomami chloru. Elektrony są ułożone w taki sposób, że powstaje symetryczna struktura. Geometria molekularna pentachlorku fosforu jest bipiramidalna trygonalna. Chociaż wiązania kowalencyjne utworzone między fosforem i chlorem są polarne, struktura pozwala na anulowanie dipoli.
