Opos może być nosicielem wścieklizny, ale rzadko. Wszystkie ssaki, w tym ludzie i oposy, są w stanie złapać wirusa wścieklizny i zachorować, ale oposy są znacznie bardziej odporne na zejście z chorobą niż inne zwierzęta.
Niektóre zachowania obronne oposa, takie jak kołysanie, ślinienie się i syczenie, naśladują zachowanie wściekłych zwierząt. Prowadzi to do błędnego przekonania ludzi, że oposy są szczególnie podatne na wściekliznę, kiedy w rzeczywistości jest odwrotnie. Oposy mają niższą temperaturę ciała niż większość innych ssaków. To sprawia, że ich ciała są nieprzyjazne dla wirusa wścieklizny; jednak nie są odporni. Pewne formy przenoszenia są bardziej skuteczne w powodowaniu wścieklizny w oposach niż w innych. Wdychanie wirusa przenoszonego drogą powietrzną znacznie częściej powoduje wściekliznę oposową, ale przypadki wścieklizny unoszącej się w powietrzu są bardzo rzadkie. Większość infekcji występuje w wyniku ukąszenia.
