Nie należy podawać psom kości tak duże, jak kość szyjna, ponieważ psy mogą się dusić i ewentualnie umierać podczas żucia każdego rozmiaru kości. Lekarze weterynarii w FDA zalecają jedynie podawanie jadalnych i rekreacyjnych kości dla psów, w przeciwieństwie do gotowanych kości.
Kości, które przeszły proces gotowania, są kruche i mogą pękać i rozpadać się. Ryzyko związane z psami jedzącymi gotowane kości, takie jak kości szynki, obejmuje złamanie zębów, wyleganie kości w tchawicy, wyleganie kości w żołądku lub przełyku, obrażenia jamy ustnej i zaparcia wynikające z fragmentów kości. Surowe, rekreacyjne kości, takie jak kość udowa, są dopuszczalne dla psów do żucia.
