Surowe kości wołowe mogą być bezpieczne dla psa, o ile kość ma odpowiedni rozmiar w stosunku do psa. Gotowane kości nigdy nie powinny być podawane psom.
Kość powinna być wystarczająco duża, aby pies nie mógł jej połknąć w całości lub ugryźć w kawałki, które są wystarczająco małe, aby przełknąć. Kości żebrowych należy unikać, ponieważ łatwiej się rozszczepiają. Psy, które chorowały na zapalenie trzustki lub które miały dentystyczną pracę, nie powinny otrzymywać kości mięsnych. Surowe kości wołowe na ogół nie dostarczają psom dużej ilości pożywienia, ale ich żucie utrzymuje je zajęte, a także czyści zęby.
