Podczas gdy popularna percepcja Wikingów jest barbarzyńska, najeżona rabusiami, to tylko maluje częściowy obraz kultury, która obejmowała matki, dzieci, starych i niedołężnych ludzi; w rzeczywistości, jako całość, starożytne narody skandynawskie znane jako Wikingowie pracowali głównie jako farmerzy, przy bardzo niewielu członkach tego społeczeństwa istniejącego bez jakiegoś związku z farmą. Działania grasujące i najeżdżające mogą być postrzegane jako bardziej firmy pobocznej niż praca w pełnym wymiarze czasu dla Wikingów, a nawet ci, którzy brali udział w międzynarodowym handlu lub najazdach, najprawdopodobniej wrócą do gospodarstwa. W gospodarstwach tych uprawiano zboża, takie jak owies, jęczmień i żyto, a także warzywa, takie jak kapusta i warzywa korzeniowe.
Oprócz rolnictwa wiele osób żyjących w społecznościach Wikingów żyło jak niewolnicy. Ci niewolnicy, znani jako niewolnicy, pracowali jako robotnicy rolni, robotnicy budowlani i personel domowy. Zazwyczaj byli oni pojmani z obcych krajów podczas nalotów.
Łatwo jest zredukować starożytne narody do pojedynczych czynności, takich jak najazdy, i chociaż ta aktywność z pewnością charakteryzowała Wikingów w oczach ludzi żyjących w strachu przed ich najazdami, w rzeczywistości kultura Wikingów była zróżnicowana i co najmniej w pewnym stopniu różnorodny. Sport był kulturowo ważny dla Wikingów, w tym nieco agresywnych sportów, takich jak zapasy i pugilizm. Wikingowie angażowali się także w sprawiedliwy handel z obcymi narodami, co oznacza, że utrzymywali stosunki z obcokrajowcami, którzy nie byli brutalni ani brutalni.
