"Pokój bez zwycięstwa" odnosi się do prób Woodrowa Wilsona na rzecz pokojowego rozwiązania pierwszej wojny światowej. Wilson wygłosił przemówienie w styczniu 1917 roku, ale jego apel nie został wzięty pod uwagę, a Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Niemcom tylko dwa razy. kilka miesięcy później.
Wilson, 28 prezydent Stanów Zjednoczonych, był w erze wojny secesyjnej i widział zniszczenia, jakie przyniosła ogromna wojna. Jego polityczna kampania miała kluczowe znaczenie, aby uchronić Stany Zjednoczone przed wojną, która spustoszyła Europę. W przemówieniu "pokój bez zwycięstwa" wskazał, że każda strona konfliktu wyraziła przynajmniej gotowość do omówienia warunków pokoju bez poddania się. Zamiast przyłączyć się do wojny, Wilson idealistycznie wezwał Stany Zjednoczone do wprowadzenia pokoju, stosując swoją moc wraz z innymi narodami, aby zapobiec ponownemu wybuchowi wojny o tej skali.
Argument Wilsona nazwał to rozszerzeniem doktryny Monroe o nieingerencji, w której od ponad wieku Stany Zjednoczone unikały uwikłania w konfliktach europejskich (i zażądały w zamian, aby mocarstwa europejskie podobnie pozostawiły obie Ameryki). Uważał, że każdy naród powinien pozostawać w spokoju, by rządzić sobą, i że można to osiągnąć jedynie poprzez powszechne porozumienie w sprawie ograniczenia potęgi militarnej, utrzymania oceanów w wolności i otwartości na wszystkich oraz unikania sojuszy militarnych, które zamieniły I Wojnę Światową w konflikt globalny.
