Starożytna Olimpia nie miała formy rządu, ponieważ nie była miastem, lecz miejscem religijnym i sanktuarium. Było to miejsce pierwszego olimpijskiego święta, religijnego zgromadzenia poświęconego Zeusowi, najwyższemu bóstwowi olimpijskich bogów.
Miejsce olimpijskie reprezentowało związek klasycznych pan-helleńskich podmiotów politycznych na całym półwyspie peloponeskim. Każde uczestniczące miasto-państwo prowadziło skarbiec w tym miejscu, aby finansować świątynie i organizować festiwal olimpijski co cztery lata. Rozegrano zawody lekkoatletyczne w wyścigach pieszych, zapasy, boksach, zawodach jeździeckich i pięcioboju, które łączyły skakanie, bieganie, zapasy z rzucie oszczepem i rzucanie dyskiem.
