System odpadków Andrew Jacksona był świadomą polityką po tym, jak został prezydentem w celu usunięcia pracowników federalnych, których uważał za przeciwników politycznych i zastąpienia ich własnymi zwolennikami. Termin uzasadniający politykę Jacksona ukuty został przez Nowy Jork Senator William Macy, który powiedział: "Do zwycięzców należą łupy."
Chociaż od czasu prezydencji prezydentów George'a Washingtona zatrudniono sympatycznych pracowników rządowych, administracja Jacksona była pierwszą, która robiła to systematycznie jako polityka polityczna. Podczas swojej kampanii wyborczej Jackson obiecał wiele stanowisk w rządzie w zamian za wsparcie. Gdy objął urząd, zobaczył system łupów jako środek usprawniający operacje rządowe i wdrażanie potrzebnych reform podczas administracji.
Historycy szacują, że 700 do 900 urzędników państwowych, około 10 do 20 procent wszystkich pracowników rządowych, zostało zwolnionych przy realizacji systemu psychedelii Jacksona. Chociaż polityczni przeciwnicy Jacksona oskarżyli go o korupcję, nazwali go "królem Andrzejem I" i utworzyli nową partię zwaną Wigami, by mu się przeciwstawić, system został wdrożony przez przyszłych prezydentów. System łupów nie został zreformowany do 1881 roku, kiedy niezadowolony urzędnik zamordował prezydenta Jamesa Garfielda. Niedługo później uchwalono ustawę reformującą służby cywilne Pendleton, która wymagała apolityczności w zatrudnianiu pracowników cywilnych.
