John Hanson był pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych na mocy Statutu Konfederacji, dokumentu rządowego poprzedzającego Konstytucję. Jako pierwszy z ośmiu mężczyzn mianowanych na roczną kadencję prezydencką do przyjęcia Konstytucji jego pozycja była w dużej mierze ceremonialna.
Hanson bardzo nie lubił tej pracy i chciał zrezygnować, ale nie było planu dziedziczenia. Pozostał i osiągnął wiele, w tym usunięcie wszystkich obcych wojsk z Ameryki, utworzenie departamentów skarbu i spraw zagranicznych oraz powołanie pierwszego w kraju Sekretarza Wojny.
Rodzina Hansona wyemigrowała z Anglii na początku 1700 roku i założyła trzy pokolenia korzeni w Maryland zanim zwrócił się o urząd. Znany jako zapomniany prezydent, Hanson rozpoczął karierę polityczną jako kolonista z Maryland. Często i głośno mówił przeciwko brytyjskiej tyranii i był siłą napędową wsparcia Maryland dla rebeliantów, którzy zaatakowali Brytyjczyków w Bostonie po walkach w Concord i Lexington.
Chociaż niektórzy uważają Hansona jedynie za przewodniczącego Kongresu Kontynentalnego, a nie za Stany Zjednoczone, inni wskazują jego osiągnięcia i fakt, że on i Waszyngton mają posągi na Kapitolu narodowym jako dowód jego przywództwa. Hanson zmarł w 1873 roku, zaledwie rok po zakończeniu kadencji.
