W czasach kolonialnych w Nowym Jorku ludzie spacerowali, jeździli konno lub używali dyliżansów do podróży lądowych, ale podróżowanie statkiem odbywało się o wiele szybciej, szczególnie dla kupców przewożących ciężkie towary, takie jak zboże. Niektóre drogi w Nowym York i inne miasta były wyłożone kostką brukową, ale wiele z nich było ziemią lub żwirem.
Na początku 1700 r. gubernator Nowego Jorku, Robert Hunter, miał wiele wzgórz spłaszczonych, aby ułatwić im chodzenie i jazdę. On także obstawiał wiele miejskich ulic drzewami. Jednak Erie Canal i koleje zostały zbudowane dopiero w XIX wieku. Mosty były rzadkie, więc ludzie przekraczali rzeki i strumienie pływając lub brodząc w poprzek. Tratwy były używane do transportu dysz przedporodowych przez zbiorniki wodne.
