Purytanizm był pierwotną religią kolonialnego New Hampshire. Kościół purytański ostatecznie ustąpił miejsca Kościołowi Kongregacjonalistycznemu, który jest połączeniem wierzeń purytanizmu z protestanckimi, kwakierskimi i baptystycznymi denominacjami.
Poza kolonialną Rhode Island, purytanizm był dominującą religią dla wszystkich kolonistów z Nowej Anglii. Purytanie prowadzili surowe życie religijne, a dysydenci byli traktowani ostro. W 1689 r. Angielski parlament uchwalił Akt Tolerancyjny, który powstrzymał karę cielesną wobec dysydentów, takich jak obcinanie uszu kwakrów lub publicznie chłostanie baptystów. Ten akt uwolnił inne religie, aby ustanowić kościoły w purytańskich koloniach bez kary. Purytanizm i kongregacjonalizm pozostawały dominującą religią, dopóki Wielki Przebudzenie nie zapaliło ruchu protestanckiego w połowie XVIII wieku.
