Ruch przeciwko apartheidowi był międzynarodową reakcją na sformalizowaną politykę dyskryminacji Partii Narodowej w Południowej Afryce, znaną jako apartheid. Ruch wyrósł z bojkotu towarów południowoafrykańskich, które rozpoczęły się Wielka Brytania w 1960 roku.
Zgodnie z polityką apartheidu, Afrykańczycy w Afryce Południowej byli pozbawieni własności ziemi, otrzymywali niższe płace i mieli dostęp tylko do gorszych usług zdrowotnych i edukacyjnych. Bojkot, który rozpoczął się w proteście przeciwko polityce apartheidu, przerodził się w ruch przeciwko apartheidowi po zastrzeleniu 69 nieuzbrojonych Afrykanów przez południowoafrykańską policję. Afrykanie protestowali przeciwko dyskryminacyjnej polityce rządu.