Ekstrakcja, destylacja, rekrystalizacja i chromatografia to różne chemiczne metody separacji. Ekstrakcja jest przydatna do rozdzielania związków o różnej polarności, a destylacja jest powszechnie stosowana do oczyszczania cieczy. W celu oczyszczenia ciał stałych stosuje się rekrystalizację i chromatografię stosuje się do rozdzielania związków i mieszanin.
Podczas ekstrakcji na związek stosuje się mieszaninę rozpuszczalnika polarnego i niepolarnego rozpuszczalnika. Każdy rozpuszczalnik rozpuszcza inną część związku. Przez oddzielenie każdej fazy rozpuszczania, a następnie umożliwienie odparowania rozpuszczalników, różne części związku są czysto rozdzielone. Ekstrakcja jest używana do usuwania substancji rozpuszczonych z ciał stałych.
Destylacja oddziela związki od cieczy poprzez proces wrzenia. Opary wychodzące z wrzącego płynu są zbierane, a związki o niższej temperaturze wrzenia są oddzielane od tych o wyższej temperaturze wrzenia.
W procesie krystalizacji substancje stałe są rozpuszczane w gorącej próbce rozpuszczalnika. Roztwór następnie chłodzi się aż do momentu, gdy część jego krystalizuje. Po powtórzeniu tego procesu próbka staje się bardziej czysta.
Chromatografia, opracowana przez rosyjskiego botanika Michaiła Tsvet w 1906 roku, została po raz pierwszy użyta na roślinach do oddzielania barwnych pigmentów. W chromatografii, gaz lub ciecz przepływa przez ciało stałe. Związki o powinowactwie do rozpuszczalnika są łatwo przenoszone, podczas gdy te z powinowactwem do ciała stałego poruszają się wolniej.
