Rodzimy izotop jest radioaktywną formą pierwiastka, który ulega rozkładowi i wytwarza izotopy potomne, które z kolei mogą ulegać rozkładowi w celu wytworzenia innych izotopów potomnych.
Rodzicielskie rozpady izotopowe emitują cząstki zawierające protony, neutrony i elektrony. Ta utrata cząstek, znana jako radioaktywność, przekształca izotop macierzysty w izotopy potomne. Na przykład macierzysty izotop uranu-238 ma 92 protony i 146 neutronów. Kiedy uran-238 traci radioaktywnie dwa protony i dwa neutrony, staje się izotopem córki toru-234.
Ponieważ izotopy promieniotwórcze rozpadają się ze stałą szybkością, względne proporcje izotopów macierzystych i potomnych w substancji pomagają określić wiek tej substancji. Naukowcy wykorzystali względne ilości macierzystego izotopu, uranu i izotopu potomnego, ołów, aby oszacować wiek planet.