Zrzut radioaktywny pierwiastka można określić za pomocą jednego równania, które wymaga przypisania okresu połowicznego izotopu, jego szybkości zaniku i czasu zaniku, ponieważ mierzy się szybkość zaniku.
Każdy izotop ma swój okres półtrwania. Okres półtrwania to ilość czasu potrzebna, aby dana ilość izotopu utraciła połowę swojej radioaktywności. Jest to stała i można ją znaleźć w materiałach referencyjnych. Szybkość zaniku, określana również jako aktywność izotopu, nie jest stała, ponieważ zależy od ilości mierzonego materiału. Liczba ta jest mierzona w atomach na sekundę, a następnie przekształcana w jednostkę matematyczną zwaną curie. Jeśli próbujesz określić rozpad promieniotwórczy dokładnie w momencie pomiaru aktywności, tylko te dwie liczby są wymagane dla równania. Rozpad radioaktywny określa się przez pomnożenie szybkości zaniku i okresu półtrwania.
Jednakże, aby określić rozpad w różnych momentach po zmierzeniu aktywności, znajdź naturalny rejestr czasu, który upłynął, podzielony przez okres półtrwania izotopu. Następnie pomnóż tę liczbę przez obliczoną stopę zanikania, wykonaną w czasie wskazanym przez równanie.
