W katolicyzmie uformowane sumienie jest zbudowane na nauce i doświadczeniu, podczas gdy sumienie oparte na wiedzy to takie, które jest badane i przemyślane przez logikę i rozum. Osoba z dobrze sytuowanym ukształtowane i dobrze poinformowane sumienie rzadziej odrzuca Boże prawo.
Zgodnie z doktryną katolicką dobre sumienie może być objawione przez prawo naturalne (poinformowane) lub przez nauki Jezusa Chrystusa. Sumienie powinno być kształcone w słowie Bożym i uzyskiwane dzięki praktykom Jezusa.
Papież Jan Paweł II opisał prawidłowe sumienie jako takie, które wiąże się z osądem, który jest zgodny z prawdą obiektywną. Błędne sumienie wiąże się jednak z oceną czysto subiektywną i uważaną za prawdę, gdy tak nie jest.
Nauczanie katolickie zachęca ludzi do życia jako uczniowie Chrystusa, bez ignorowania trosk o godność ludzką, takich jak ubóstwo i rasizm. Dobrze uformowane sumienie może pomóc osobie w podejmowaniu właściwych wyborów moralnych i etycznych w życiu. Nauczanie katolickie mówi, że jednostki mają obowiązek badać swoje sumienie i konsultować się z innymi, aby zachować sumienie w ryzach. Dokonywanie dobrych wyborów nie narusza indywidualnej cnoty i integralności chrześcijanina.
Rozwój dobrze uformowanego sumienia jest ostatecznie obowiązkiem wszystkich chrześcijan.
