Pisma buddyjskie dzielą się na dwa odrębne typy: sutry i sutty, a każdy typ ma dużą liczbę pism. Sutry, takie jak Sutry Mahajany, są uważane za rzeczywiste powiedzonka Buddy podczas gdy suttas, takie jak Books of the Eights, są świętymi tekstami z innych źródeł.
W zależności od sekty buddyzmu, które są brane pod uwagę, może być pewne pokrywanie się, do jakiego rodzaju pisania tekst powinien się włożyć. W niektórych przypadkach Pismo Święte może należeć do obu rodzajów pisma. W innych przypadkach, na przykład podczas praktykowania Buddyzmu Zen, żaden tekst nie jest uważany za święty, ponieważ droga do oświecenia jest wewnętrzna i nie powinna być pod wpływem zewnętrznych sił.
