Dolina i lodowce kontynentalne różnią się głównie powierzchnią, grubością i prędkością poruszania się. Różnice wynikają z położenia i związku z topografią.
Podstawową różnicą między dwoma typami lodowców jest rozmiar. Kontynentalne lodowce pokrywają duże pokosy i rozciągają się na ponad 50 000 km, podczas gdy dolinowe lodowce są ograniczone do gór i nie przekraczają długości 100 km. Lodowce kontynentalne są również znacznie grubsze, grzebią ziemię na wysokości do tysięcy metrów lodu, całkowicie zmieniając krajobraz. Dolinne lodowce można jednak postrzegać jako rzeki lodu, o wiele cieńsze, z licznymi dopływowymi lodowcami, które łączą się, tworząc główny lodowiec.
Ponadto lodowce kontynentalne zwykle poruszają się bardzo rzadko. Z drugiej strony, lodowce doliny mają ruch pośrodku, topnienie lodu u podstawy smaruje ich ścieżki. Większe prędkości lodowców w dolinie można przypisać gradientowi, grawitacji na lodzie w stromych górach, podczas gdy prędkości kontynentalnego lodowca są prawie wyłącznie zależne od tarcia. Natura dwóch typów lodowców oznacza również, że wyglądają zupełnie inaczej, gdy kończą. Lądowe pokrywy kontynentalne przełamują się na końcu kontynentów i ocieplają góry lodowe do oceanu, podczas gdy lodowce dolinne topią się i tworzą sieci rzeczne.
