Kodon jest sekwencją trzech nukleotydów, które składają się na podstawę mesonowego kwasu rybonukleinowego (mRNA). Antykody to nukleotydy trój-sekwencyjne występujące w przenoszącym RNA, które uzupełniają kodony w produkcji białek.
Tło
Codons i anticodons łączą się w procesie syntezy białek, zgodnie z MCAT Prep. W kodzie genetycznym oznacza to, że DNA jest transkrybowane do RNA, zanim zostanie zsyntetyzowane przez rybosomy, aby utworzyć zakodowane geny. DNA znajduje się w jądrze i jest mózgiem informacji, która zostaje zakodowana w geny. Wewnątrz jądra DNA ulega transkrypcji do mRNA. Te nowe matrycowe RNA są następnie przenoszone z jądra do cytoplazmy, gdzie rybosomy pobierają te kopie i wytwarzają białka. Wynikiem są zakodowane geny odpowiedzialne za wykonywanie wszystkich funkcji komórki. Podczas syntezy białek nukleozasady A, C, G i U są wykorzystywane przez komórki.
Codons
Przy wytwarzaniu mRNA kodony są odpowiedzialne za tworzenie schematu sekwencji aminokwasowych. Każdy kodon składa się z trzech nukleotydów i jest zdegenerowany, ciągły i nie zachodzi na siebie. Kodony są uważane za zdegenerowane, ponieważ kilka kodonów współdziała w celu dostarczenia pełnego kodu dla aminokwasów. Kodony są ciągłe, ponieważ każdy zestaw trzech sekwencji jest połączony bez żadnych dodatkowych nukleotydów pomiędzy. Te trzy nukleotydy nie nakładają się, ponieważ służą tylko w jednym kodonie i nigdy nie stanowią części oddzielnego kodonu. Kodony są odczytywane z pierwszej pozycji na piątym głównym końcu do trzeciej pozycji na trzech głównych końcach.
Antykodony
Antykody to trzysegmentowe nukleotydy, które odpowiadają kodonom. W DNA, antycyny są czytane wstecz w stosunku do kodonów, poczynając od trzech głównych końców i kończąc na pięciu głównych końcach. Znajdują się one w przenoszącym RNA i pomagają wyrównać aminokwasy z odpowiednimi kodonami informacyjnego RNA podczas wytwarzania białka, aby zbudować złożone białko lub polipeptyd. Każdy nukleotyd w anty- kodonach można sparować tylko z jednym nukleotydem w kodonach, aby uzyskać odpowiednią wydajność. Mutacje w kodonach i antykodonach mogą powodować niewłaściwe połączenia aminokwasów i prowadzić do wadliwych komórek, jak twierdzi University of Massachusetts.
Produkcja białka
Po prawidłowym połączeniu każdego nukleotydu w kodonach i antikodonach, polimeraza RNA tworzy nić RNA, która zawiera wzorzec projektu białka. Ten informacyjny RNA jest następnie przekazywany do rybosomu, gdzie rozpoczyna się właściwy proces produkcji białka. Gdy kodony i związki antykoncepcyjne łączą się, enzymy wiążą ze sobą aminokwasy. Proces syntezy białek kończy się tylko wtedy, gdy rybosomy osiągną kodon stop, który sygnalizuje systemowi zakończenie procesu tłumaczenia.
Reguły parowania
Każdy nukleotyd RNA jest zaprojektowany do parowania tylko z jednym innym nukleotydem. Wiązania są tworzone za pomocą wodoru, a te wiązania są jedynym sposobem na to, aby DNA i RNA z powodzeniem przekazywały informacje, jak twierdzi MCAT Prep. RNA składa się z czterech zasad znanych jako adenina, cytozyna, guanina i uracyl. W biologii molekularnej, te zasady są często określane przez ich pierwszą literę. W RNA reguły parowania oznaczają, że nukleotyd A wiążący się tylko z nukleotydami U i G wiąże się tylko z nukleotydami C. W DNA baza uracylu nie istnieje i jest zastąpiona tyminą, która jest bardziej stabilna. Oznacza to, że w parach DNA Adeniny z tyminą i RNA, pary Adeniny z uracylem, zauważa International Society for Computational Biology.
