Niels Bohr i Ernest Rutherford byli naukowcami, którzy opracowali planetarny model atomu, zwany też modelem Bohra. W 1913 r. Bohr opublikował teorię opartą na wcześniejszej teorii Rutherforda.
W badaniach Rutherforda stwierdził, że atom składał się z dodatnio naładowanego jądra z ujemnie naładowanymi elektronami na orbicie wokół niego. Bohr rozwinął tę teorię i doszedł do wniosku, że elektrony podróżują na większych orbitach. Zewnętrzne orbity mają więcej elektronów niż wewnętrzne, a zewnętrzne określają chemiczne właściwości atomu. Stwierdza również, że atomy wydzielają promieniowanie, gdy elektron przeskakuje z zewnętrznej orbity na wewnętrzną.