Andrew Jackson przegrał wybory w 1824 roku, ponieważ, mimo że uzyskał większość głosów wyborczych i wyborczych, jego margines nie był wystarczająco duży, by wygrać, a konstytucja nakazała, że wybory muszą być rozstrzygnięte przez Kongres . Henry Clay, jeden z kandydatów, poparł Johna Quincy Adamsa, kolejnego kandydata, a Adams wygrał w Kongresie.
Wybory prezydenckie w 1824 r. były jednym z najbliższych w historii Ameryki. John Quincy Adams był sekretarzem stanu pod przewodnictwem Jamesa Monroe. Andrew Jackson był bohaterem wojennym po bitwie pod Nowym Orleanem w 1815 roku. Henry Clay był prelegentem tego domu i potężną obecnością polityczną. Po wyborach powszechnych Andrew Jackson, John Quincy Adams i inny kandydat o nazwisku William H. Crawford awansowali do wyborów do Kongresu, podczas gdy Henry Clay został wyeliminowany. Adams miał tajne spotkanie z Clay'em, uzyskał poparcie Claya i wygrał wybory. Później mianował Henry'ego Claya na sekretarza stanu. Andrew Jackson był wściekły i potępił wybory oraz ich wyniki jako "skorumpowaną umowę".
Nie ciesząc się popularnością, John Quincy Adams niewiele osiągnął podczas swojej pierwszej kadencji w Białym Domu. W wyborach prezydenckich w 1828 roku Andrew Jackson pokonał go, zdobywając ponad dwukrotnie więcej głosów wyborczych niż Adams.
