Antoine Lavoisier zyskuje przydomek "Ojciec nowoczesnej chemii" za swój głęboki wkład w dziedzinie chemii, w tym stworzenie teorii reaktywności chemicznej tlenu i wspólne autorstwo współczesnego systemu nazewnictwa pierwiastków chemicznych. Antoine Lavoisier, którego pełne nazwisko brzmi Antoine-Laurent Lavoisier, początkowo uzyskał stopień naukowy zgodnie z życzeniem swojego ojca, wybitnego prawnika. Ostatecznie Lavoisier zwrócił się do kariery naukowej, która jest jego głównym obszarem zainteresowań.
Lavoisier należy do grona wybitnych XVIII-wiecznych naukowców, w tym Josepha Priestleya. Rozpoczął swoją karierę jako geolog, zyskując miejsce w 1768 roku w Akademii Nauk, elitarnej placówce naukowej we Francji.
Lavoisier przeniósł się do chemii w 1775 roku po przyjęciu na stanowisko komisarza Royal Gunpowder and Saltpeter Administration. Pracując w paryskim Arsenale, Lavoisier poprawił jakość i ilość prochu za pomocą technik naukowych. Jego ciągłe eksperymenty z ciężarami i regentami tworzyły rafinowane granulki prochu w krótkim czasie. Te eksperymenty ostatecznie doprowadziły do opracowania prawa zachowania masy, które proponuje zachowanie materii przez wszystkie reakcje. Lavoisier otrzymuje kredyt za nazewnictwo tlenu i udowadnia, że woda składa się z tlenu i wodoru. Wymienił również inne substancje i wyizolował ponad 30 elementów, które okazały się niezdolne do rozpadu na prostsze formy.
