Cykl hydrologiczny nazywany jest układem zamkniętym, ponieważ ilość wody na Ziemi nie podlega fluktuacjom. Podczas gdy zmieniają się formy wody podczas przepływu w cyklu hydrologicznym, nie ma znaczącego wkładu ani wydajności woda z planety. Deszcz, śnieg i lód, które padają na planetę, ostatecznie topią się i wyparowują, zastępując w ten sposób wodę, która wytrąca się z atmosfery.
Ogromna większość wody na planecie Ziemia istnieje tu od miliardów lat. Podczas gdy małe ilości wody są tworzone lub rozkładane w różnych procesach chemicznych, procesy mają tendencję do równoważenia. Na przykład oddychanie tlenowe przekształca tlen i cukier w dwutlenek węgla i wodę, gdy uwalnia energię. Odwrotnie, rośliny rozkładają wodę w procesie fotosyntezy, aby wytworzyć tlen i cukier.
Podczas gdy woda nigdy nie opuszcza planety w znaczących ilościach, czasami woda przestaje przepływać przez cykl hydrologiczny przez pewien okres czasu. Na przykład woda, która tworzy polarne czapy lodowe, została zamrożona przez miliony lat, a bardzo niewiele z niej płynęło w oceanie lub tworzyło chmurę w atmosferze od czasu, gdy zamarzło. Naukowcy spekulują, że ziemska woda mogła powstać w postaci komet upadających na planetę kilka miliardów lat temu.
