Huragany nie są w stanie uformować się wzdłuż równika z powodu zerowego efektu Coriolisa na 0 szerokości geograficznej, który jest siłą potrzebną do ruchu wirującego podczas gwałtownych burz. Jeden z niezbędnych warunków środowiskowych dla zaburzenie atmosferyczne, aby stać się pełnowymiarowym huraganem, jest spowodowane trudnymi warunkami pogodowymi, które występują co najmniej 300 mil od równika. Efekt Coriolisa, który zmniejsza się dalej od równika, jest pozorną siłą, która przesuwa obracające się obiekty w prawo.
Huragany to olbrzymie, potężne systemy sztormowe, które pochodzą z tropikalnych regionów Ziemi, szczególnie nad Oceanem Atlantyckim i wschodnim Pacyfikiem. Huragany znane są jako "tajfuny" na zachodnim Pacyfiku i "cyklony" na półkuli południowej. Huragany charakteryzują się prędkością wiatru przekraczającą 74 mil na godzinę, gwałtowne burze i gwałtowne burze.
Huragany są napędzane przez siły konwekcyjne, w których ciepłe, mniej gęste powietrze unosi się i jest zimne, gęstsze powietrze opada. W układzie niskociśnieniowym gorące i wilgotne powietrze z tropikalnych wód podnosi się i gwałtownie ochładza. Obracające się wiatry, które wirują wokół centralnego rdzenia, zwanego "okiem", zaczynają rozciągać się na zewnątrz, tworząc "ścianę oczu" huraganu. Burze zaczynają się rozwijać, co dodatkowo napędza cyklon. Aby utrzymać spiralny ruch wzmacniającego huraganu, siła efektu Coriolisa musi być wystarczająca, co nie występuje na równiku. Wszelkie rozwijające się zakłócenia pogodowe wzdłuż równika nie zyskują wystarczającej trakcji, aby stać się huraganem.