Egipcjanie żyli wzdłuż Nilu, ponieważ dostarczali ryb, dziczyzny, owoców i wody na obszarze otoczonym przez pustynię. Suche, piaszczyste pustynie na wschodzie i zachodzie Nilu zapewniały ochronę przed wrogami , pozwalając ludziom cieszyć się spokojnym stylem życia.
Sahara na zachód od Nilu ma ponad 3,5 miliona mil kwadratowych. Na wschód od Nilu są inne pustynie. Jednak wzdłuż rzeki znajduje się wąski pas lądu żywy z roślinami i zwierzętami. Pierwsi mieszkańcy znaleźli życie wzdłuż Nilu mniej surowo niż życie na pustyni.
Po opanowaniu powodzi sezonowych w Egipcie, Egipcjanie stwierdzili, że życie w okolicy było idealne dla rolnictwa. Egipscy rolnicy wprowadzili wiele ulepszeń w sposobie życia człowieka. Dzięki plonom Egipcjanie nie byli już myśliwymi i zbieraczami. Ziemia dostarczała pszenicy, którą urabiali na chleb. Len i bawełna dostarczały włókna, aby odzież była wykonana z tkaniny zamiast skórek. Ponieważ nie musieli już błąkać się po żywność i ubrania, namioty nie były konieczne, a Egipcjanie budowali domy. Życie wzdłuż Nilu pozwoliło mieszkańcom rozważać sztukę, religię, filozofię i rząd. Zbudowali piramidy i pochowali swoich zmarłych jako mumie, a ich kultura, która zależała od Nilu, rozkwitła.
