Egipt nazywany jest darem Nilu, ponieważ rzeka Nil corocznie zalewała jego brzegi w czasach starożytnych, tworząc żyzne pola uprawne dla ludzi do sadzenia swoich upraw. Termin "dar Nilu" został ukuty przez znanego filozofa i historyka Herodota.
W czasach Herodota w V wieku pne Egipt posiadał zaawansowaną cywilizację i kulturę. Herodot podziwiał bardzo głęboki związek Egipcjan z rzeką i twierdził, że Egipt był "Ziemią wygraną przez Egipcjan i przekazaną im przez Nil".
Rzeka Nil przepływa przez Egipt i wpada do Morza Śródziemnego. Egipt leży w żyznej dolinie rzeki na skraju pustyni Saharan. Przed budową Asuanu
Wysoka Tama w 1970 roku, powódź rzeki Nilu do doliny następowała każdego roku po tym, jak śnieg stopił się we wschodnioafrykańskim pasmie górskim. Kiedy woda powodziowa cofnęła się, pozostawiła warstwę mułu. Bogata w składniki odżywcze, ta warstwa wierzchniej warstwy gleby pozwoliła rolnikom na uprawę swoich upraw i dała początek starożytnej egipskiej cywilizacji. Ze względu na swoje położenie ludzie żyjący nad brzegiem Nilu byli w dużej mierze izolowani. W ten sposób powstał wspólny język, religia i kultura. Dzięki budowie Aswan High Dam Egipcjanie mają dostęp do wody przez cały rok. Bez Nilu Egipt nie byłby w stanie rozwinąć się ani posunąć naprzód tak jak ma to miejsce i dlatego jest opisywany jako "dar Nilu".
