Nietoperze wampirów rzadko atakują ludzi, ponieważ bydło z wolnym wybiegiem zapewnia łatwiej dostępne źródło pożywienia. Nietoperze wampiryczne są również bardzo wrażliwe na światło; ataki na ludzi występują tylko w słabo oświetlonych obszarach, takich jak kempingi lub wioski tubylcze.
Tylko jeden z trzech istniejących gatunków nietoperza wampira jest generałem karmienia: zwykły nietoperz wampiryczny. Pozostałe dwa gatunki, o białych skrzydłach i owłosionych nogach, są prawie wyłącznie drapieżnikami ptasimi. Jako taki, powszechny nietoperz wampiryczny jest jedynym gatunkiem, który może znaleźć odpowiednią ofiarę; jest jednak bardziej szkodliwy dla zwierząt domowych niż dla ludzi. Kiedy Europejczycy przywieźli bydło do Nowego Świata, zmienili nawyki żywieniowe tego gatunku. Bydło często pasie się na zewnątrz i jest pozostawione na otwartej przestrzeni w nocy, w wyniku czego stało się ważnym źródłem pożywienia dla pospolitego nietoperza wampira. Niestety, wśród stada szerzy się choroby, takie jak wścieklizna. Kiedy bydło i inne zwierzęta hodowlane są łatwo dostępne jako ofiary, nietoperze wampirów mają niewielką potrzebę wchodzenia do mieszkań ludzkich w poszukiwaniu posiłku.
Nietoperze wampirów są również niezwykle wrażliwe na światło. Wszelkie obszary zamieszkałe przez ludzi są często zbyt jasno oświetlone, aby mogły być kuszące. Wiedzieli jednak, że karmią ludzi obozujących w namiotach; są również problematyczne w rdzennych wioskach.
W sierpniu 2010 r. Peru doświadczyło gwałtownego ataku nietoperzy na ludzi, głównie dzieci. Wylesianie jest jedną z prawdopodobnych przyczyn tej zmiany zachowania. W miarę jak siedlisko nietoperza wampira będzie się zmniejszać, zacznie wzrastać kontakt z ludźmi. W interesującym opracowaniu tego problemu kilku Peruwiańczyków ma przeciwciała przeciwko wściekliźnie obecne we krwi, nawet jeśli nie mają szczepionki przeciwko wściekliźnie. Jednak wszystkie mają historię ugryzień nietoperzy wampirów.
