Przyczyny rozwoju feudalizmu różnią się między narodami, które stosowały ten system, w szczególności kulturami rzymskimi i germańskimi. Feudalizm rozwinął się wraz z Rzymianami jako metoda własności ziemi. W ramach tej praktyki posiadacz ziemi udzielił osobie ziemi w zamian za świadczone usługi. Często te umowy były na całe życie.
Feudalizm rozprzestrzenił się w Europie w IX wieku i trwał kilka stuleci w niektórych krajach. We Francji feudalizm zaczął się, gdy zamożni właściciele ziemscy budowali zamki dla ochrony. Ponieważ królowie nie byli wystarczająco potężni, by odzyskać swoją ziemię, szlachta zaczęła domagać się władzy nad ziemią w swojej jurysdykcji.
W Anglii feudalizm nie był częścią społeczeństwa anglosaskiego. Jednak wielcy właściciele ziemscy posiadali szerokie uprawnienia w zakresie zarządzania ich gruntami. Kiedy Wilhelm Zdobywca wprowadził feudalizm w XI wieku, utrzymał władzę nad wszystkimi właścicielami ziemskimi.
W Niemczech feudalizm trwał wiele wieków. Było to spowodowane osłabieniem władzy królewskiej ze względu na kwestie, takie jak tron niemiecki będący stanowiskiem, na które trzeba było wybrać władców. Takie problemy utrzymywały możnych szlachciców, pomimo prób niektórych władców, aby ich ograniczyć.
